تصور کن داخل یه سالن سخنرانی هستی و ازت دعوت کردن که بری روی صحنه و خودتو معرفی کنی. به چند نفر؟ حداقل ۱۰۰۰ نفر اونجا دارن بهت گوش میکنن.

تو اون لحظه میدونی که فرصت زیادی نداری و باید تو همین فرصت کم جوری خودتو معرفی کنی که اون همه شنونده حاضر بشن بهت توجه کنن.

خب،قطعا حرف های حاشیه ای و تکراری و عامیانه چیزی نیست که بقیه جذبش بشن و تمام حواسشون رو بسپرن بهت. درواقع تو باید بتونی با چنتا جمله کوتاه و زیبا که کلمات مناسبی هم داخلش به کار برده شده، نگاه ها رو به سمت خودت جذب کنی، و خودتو معرفی کنی و از تخصص و مهارتت بگی و بهشون بگی چه مشکلی از اونارو میتونی حل کنی و یه راه ارتباطی بگی و؛ دیگه وقت تمومه. 

تو همین تایم کم اگر تونسته باشی خوب صحبت کنی، و نظر بقیه رو جلب کرده باشی؛ آدم های اون جمع ترغیب میشن که پیگیر تو بشن و باهات ارتباط بگیرن.